W swojej ostatniej pracy autobiograficznej, napisanej na krótko przed samobójstwem, Stefan Zweig opisuje kulturę przed, w okresie międzywojennym i podczas obu wojen światowych.

W świecie, który wydaje się stopniowo tracić wszelkie kompasy, Zweig bada kwestię trafności i skuteczności wartości, które wyrosły w kontekście europejskim. Naświetla rolę sztuki, która może nie tylko pocieszyć jednostkę, ale także nieść nadzieję na nową rzeczywistość.

Jego dzieła można nie tylko czytać i recytować, reżyser Yaron David Müller-Zach inscenizuje także artystycznie poszczególne sekwencje w sposób przypominający kalejdoskop. Wieczór, wzbogacony fragmentami wierszy takich kolegów, jak Karla Krausa, Jury Soyfera i Emile'a Verhaerena, dziełami klasycznej muzyki współczesnej m.in. Richarda Straussa, Arnolda Schönberga i Viktora Ullmanna, a także kilkoma fragmentami współczesnymi, będzie kontynuowany w atmosferze zmysłowo-narracyjny wątek wciąż aktualny. Szukaj blasku słońca w mrocznym świecie, bo – jak przyznaje Zweig – „każdy cień jest ostatecznie także dzieckiem światła”.