Księga zabitych przez Neila Younga

| Teatr...

Gerhard-Hauptmann-Theater...

Koncertowy odczyt z Ludwigiem Blochbergerem

Ludwig Blochberger (czytanie, gitara, wokal)

NAVID KERMANI „Księga zabitych przez Neila Younga” to coś więcej niż najpiękniejsza, najmądrzejsza i najbardziej szalona książka o muzyce rockowej, jaką kiedykolwiek napisano – to hymn na cześć życia. Rozpoczyna się słynną trzymiesięczną kolką – wieczór po wieczorze nowonarodzona córka narratora wije się w konwulsjach. Jedyne skuteczne antidotum: piosenki Neila Younga. Dla ojca i córki rozpoczyna się podróż przez kosmos kanadyjskiego muzyka w stronę utraconych złudzeń i ulotnych chwil szczęścia. Lekką ręką pisarz Navid Kermani splata codzienne życie młodej rodziny z wielkimi problemami życia i jakby mimochodem staje się jasne, gdzie można jeszcze znaleźć fragmenty raju: nie tylko w muzyce.

NEIL YOUNG Pewnego wieczoru w 1997 roku 14-letni nastolatek zakrada się do salonu w domu swoich rodziców i chwyta album Decade Neila Younga. W łóżku, za pomocą słuchawek, świadomie i intymnie wsłuchuje się po raz pierwszy w dźwięki urodzonego w Kanadzie w 1945 roku piosenkarza. To powinien być początek długiej, niekończącej się pasji. Od tego czasu muzyka Neila Younga nie opuszcza dawnego członka Wiedeńskiego Chóru Chłopięcego. Niedługo później kupił swoją pierwszą gitarę i sam nauczył się grać. Niczym w filmie Woody’ego Allena fantazjuje o minionych czasach „Good Old Rock’n’Roll”. Nie ma on prawie nic wspólnego z muzyką pop swojego pokolenia. Neil Young staje się jego obsesją – wkrótce wszystkie albumy muzyczne zapełniają jego szafę. W 2001 roku wreszcie mógł zobaczyć swojego idola na żywo wraz z Crazy Horse w berlińskim Waldbühne. Na nagraniu koncertu słychać jego wiwaty wśród 22-tysięcznej publiczności. W 2017 roku zagrał koncert „Tribute to Neil Young” w berlińskim Prachtwerku ze specjalnie założoną formacją Enjoy & Suffer. Czytając „Księgę tych zabitych przez Neila Younga” Navida Kermaniego z interpretacjami na żywo piosenek Neila Younga na gitarze, Ludwig Blochberger podejmuje kolejną próbę złożenia hołdu „Ojcu Chrzestnemu Grunge”.

Ludwig Blochberger (*1982 w Berlinie Wschodnim) Etapy jego dzieciństwa: Drezno, gdzie śpiewa w drezdeńskim Kreuzchor, następnie w Wiedniu zostaje członkiem Wiedeńskiego Chóru Chłopięcego i występuje z nim na całym świecie. Śpiew zaprowadził go do aktorstwa – zaczynając od roli księcia Edwarda III. w przedstawieniu „Edward II” Clausa Peymanna w 1998 roku w Burgtheater w Wiedniu. W wieku 17 lat jego rodzina przeprowadziła się z powrotem do Berlina i studiował w Akademii Sztuk Dramatycznych im. Ernsta Buscha. Oferty ról scenicznych i filmowych/telewizyjnych pojawią się natychmiast. „Mannowie”, „Życie na podsłuchu”, „Ostatni pociąg” to wybrane z nich nagradzane filmy. Uosabia m.in.: młody Helmut Schmidt, Wernher von Braun, papież Innocenty III, Sebastian Haffner i Rudolf Höß.

Wielokrotnie gra w teatrze. W 2007 roku pod kierunkiem swojego ojca Lutza Blochbergera przyjął główną rolę w premierze tragikomedii „Heil Hitler!” Rolfa Hochhutha. Przez wiele lat ściśle współpracował z reżyserem Hansem Neuenfelsem. Jako Baal (2007) w monachijskim Volkstheater czy ostatnio w Wiedeńskiej Operze Państwowej w „Porwaniu z Seraju” (2020-2024). W serialu kryminalnym ARD „Komisarz Dupin” pełnił funkcję inspektora Riwala, w nowej odsłonie serialu ZDF „Der Alte” – inspektora Toma Kupfera (2015-2021).

Scena i Literatura
Zaktualizowano w dniu 03.02.24, 06:20 godzina
Jeszcze