"Troszkę się boję o szafę, i o spodnie w szafie, i porcelanę i estetykę i kieliszki i etykę, o nasze ostatnie słowa przed zaśnięciem i te przed ziewnięciem, i o sufit nad nami. Nasza mała stabilizacja może jest snem tylko"?...

Od prapremiery dramatu Różewicza mija 60 lat. Trudno oprzeć się wrażeniu, że obawy opisane pół wieku temu powracają - nie tyle jako upiór przeszłości, lecz cień majaczący na horyzoncie. Kruchość naszej egzystencji udowadniają kolejne tragedie. Myślimy o tym tylko czasami albo i nie myślimy wcale - tak jest zdrowiej. Bo jak mamy żyć, jeśli nie tu i teraz? Co mamy robić, jeśli nie gromadzić? Młodzi twórcy eksperymentują tu z formą, zderzając tekst Różewicza z estetyką Wesa Andersona, twórcy m.in. Grand Budapest Hotel. Zderzenie tych form skutkuje powstaniem spektaklu nieoczywistego, odrealnionego i onirycznego - balansującego na krawędzi snu i jawy.
Spektakl bierze udział w X Konkursie na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej i Europejskiej „Klasyka Żywa”

Obsada:
- Michał Orzyłowski
- Maria Pilch
- Michał Szafarski